هتل کارتن

تمام نقشه هایم را 

به کار می گیرم 

اما باز هم  

نمی شود تورا دید 

خسته ام 

زندگیم داغان است 

هیچ ندارم 

تا کارتن خوابی ام 

راه درازی نیست 

من به خاطر تو 

شاعر خیابان خواب شده ام 

بی انصاف 

پیوست

با سوزن ته گرد 

غم هایم را 

وصل کاغذهایم می کنم 

که اگر دلت خواست 

پیوستهایم را  

بخوانی 

اگر هم نخواستی 

بگذار همانجا 

پشت کاغذهایم 

باقی بماند 

................................................ 

پ .ن  

لنگ یک امضای تو ام

اشتباهی تکراری

مجسمه های سنگی را 

جمع کردیم 

تا 

مجسمه های کاغذی دیوار نشین 

عدالت را  

به شهرمان بیاورد

گذر عمر

عمر همه 

یکی یکی می گذرد 

و نفس ما 

دو تا دو تا